hoi meiden ik zal weer even een blog schrijven hoe het allemaal verlopen is de dag van de punctie en de dagen erna.
woensdag 8 januari was de grote dag. eindelijk de punctie. 8.15 moesten we ons melden bij de balie. mijn vriend moest naar het kleine kamertje en ik werd al snel geroepen om mee naar binnen te komen. ik mocht me uitkleden me nieuwe slaapshirt aan en me belangrijke spullen in een kluisje leggen. nog even naar de wc en dan mocht ik naar binnen op een bedje liggen. om 8.30 kreeg ik een rustgevend pilletje en een morfine prik in mijn bil. ze waren allemaal heel erg lief voor me. de arts zei je kan heel draaierig worden schrik niet doe dan gewoon heerlijk je ogen dicht en lekker te rusten. als je vriend zo klaar is brengen we hem naar je toe. na tien minuten was ik helemaal draaierig geworden ik kon me ogen niet eens open houden. me vriend kwam binnen en zei ben je al geholpen is het al gebeurd, gaat het wel. ja zei ik het gaat wel ik kan mijn ogen niet open doen alles draait maar verder gaat het goed haha ik moest er wel een beetje om lachen. om 9 uur kwamen de andere artsen om me op te halen. sorry hoor ik moet een hand geven met ogen dicht anders gaat het niet goed. pfff wat voelde ik me stom. alles werd me uitgelegd en klaargelegd me blaas werd nog even geleegd en de punctie kon beginnen. een van de artsen ging me helpen met adem halen in door je neus even vast houden en uitblasen maar, en zo verder. doordat ik zo met mijn ademhaling bezig was raakte ik zo in de war dat ik niet meer wist wat ik nou moest doen had ik al ingeademd of vast gehouden ik was helemaal de weg kwijt. de arts zei geeft niet doe maar hoe jij denkt wat goed is je doet het namelijk goed de rechterkant was al snel gedaan de pijn viel ook gelukkig mee. nu de linker kant die was iets pijnlijker vooral de laatste 2 prikken ja zei ze sorry ik ben hebberig ik wil alles hebben ik stak me duim omhoog en liet de tranen over mijn wang rollen. het was achter de rug mijn vriend zei dat ik het goed gedaan had en dat hij trots op me was. ik werd weer overgebracht naar het kamertje waar we vol spanning wachten op de uitslag. na 15 min kwam ze met het goede nieuws 14 eiblaasjes en 20 miljoen zaad cellen wauw wat een top score. trots op onzelf. ondertussen had ik nog steeds mijn ogen dicht. mijn vriend belde een taxi en ik deed een poging om mijn aan te kleden. de taxi rit kan ik me weinig van herinneren. thuis lekker me bed in en slaapen. de volgende dag had ik vrij veel pijn lekker in bed en op de bank gebleven.
vrijdag ochtend 10 januari was ik ook nog lekker vrij en het was de dag dat we te horen zouden krijgen of er een terug plaating zou zijn. half tien mocht ik bellen, ja er was een terug plaating hoe veel embryo's krijg je pas te horen op de dag van de terug plaatsing. we waren allebij hieper de pieper. eindelijk !!!!!!
zaterdag 11 januari om 13.45 was de terug plaatsing van te voren hebben we heerlijk met ze 2e nog even gegeten in het ziekenhuis. we hadden de grootste lol eindelijk was het dan zo ver we waren zo blij. eenmaal binnen zei ze kleedje maar uit en ga maar zitten we hebben niet zo heel goed nieuws BAM van de 14 eitjes zijn er maar 4 gedeeld en maar 4 keer inplaats van 8 keer en zo waren ze al op dag 2 de beste daarvan plaatsen we terug maar houd er rekening mee dat het niet van goede kwaliteit is dus hele hogen verwachtingen hebben we niet. we kunnen ook niks invriezen........................................................ ik keek me vriend aan hier was ik al zo vreselijk bang voor of ik het aanvoelde. ik was zo teleurgesteld ik hield me groot ik ga niet huilen ik ga niet huilen. ik mocht gaan liggen en ons embryo'tje werd terug in mijn lijf geplaatst. mijn vriend heeft foto's gemaakt die zal ik ook even plaatsen straks. dat was ons beginnend kindje met een dubbel en verdrietig gevoel keek ik naar het scherm. zo ver als nu heeft het dus ook nog nooit kunnen komen, wie had dit verwacht de artsen niet ik mischien wel.....zucht. wat nu vroeg ik, ja zei ze ik weet het niet zo goed omdat ik vertelde dat het bij ons niet allemaal vlekkenloos verloopte met me endometriose enzo zei ze misschien moet je wel weer eerst aan de lucrin ( overgang prikken ) en de volgende behandeling zullen we overgaan op icsi, ivf is geen verstandig idee. oke icsi prima ik wilde daar heel hard weg rennen en het uitschreeuwen. maar laten we eerst de zwangerschaps test afwachten, die is op donderdag 23 januari. eenmaal aangekleed werd ons veel sterkte gewenst en de deur uit geholpen. buiten brak ik. we waren heel verdrietig.
2 dagen later besloot ik een telefonische afspraak te maken met de arts. de telefoniste vroeg waarvoor het was omdat ze niet zo heel lang de tijd hebben om je vragen te beantwoorden. ik zei haar dat het alleen was om een resept uit te laten schrijven oke zei ze prima dan beld ze je morgen rond lunch tijd.
de volgende dag werd ik gebeld en ze zei jeetje meis wat rot voor jullie wat erg dit hadden we echt niet verwacht alles zag er zo mooi uit, hoe voel je je. ja we zijn verdrietig natuurlijk zei ik maar we kunnen heel goed met elkaar praten en we hebben veel steun aan elkaar we hebben het al een plekje kunnen geven. nou zei ze je mag ook best verdrietig zijn dat is je goed recht. maar zegt ze geeft de moet alsjeblieft niet op icsi geeft goede kansen tot mooie embryo's kijk of er een zwangerschap van komt weet je natuurlijk nooit hoe dat loopt maar embryo's worden het zeker het gebeurd maar zo weinig dat bij icsi het niet deeld, dus geeft de moet niet op. nee zei ik dat gaan we ook zeker niet doen maar we willen nu even rust ik vond het echt wel een aanslag op mijn lijf en emotioneel natuurlijk ook. ik voeg moet ik weer aan de lucrin ze zei wil je dat je mag ook 2 maanden aan de pil hoor als je dat liever hebt. ik vertelde haar dat ik liever aan de lucrin wou omdat dan alles er zo mooi rustig uitzag en dat we dan weer met goede moed de 2de ronde in zouden gaan. oke prima als jij je er prettig erbij voeld moet je dat doen, ik schrijf 3 prikken voor dat is voor 12 weken en als jullie besluiten om na 8 weken verder te willen zet je de 3de prik gewoon niet. ik bedankte haar voor het telefoon gesprek dat ze me gerust gesteld had en dat ik met die tijd weer contact met hun op neem wanneer we er weer klaar voor zijn. die dag besloten we zelf dat we de 12 weken gewoon volhouden om er alles aan te doen om het zo rustig mogelijk te houden in mijn lijf, niet dat we na 8 weken toch beginnen en dat het dan nog niet goed genoeg zou zijn. dat we dan ons voor de kop slaan van hadden we maar nee dat wil ik niet over 12 weken gaan we verder.
donderdag 23 januari mochten we bloed prikken voor de zwangerschap test. ik had al weer een week last van menstruatie krampen en schouderpijn. op maandag 20 januari om 15.45 had ik een klein slijmerig bloed sliertje verloren. verder helemaal geen bloed dus ik dacht nog misschien een innesteling. maar donderdag middag werd ik gebeld uitslag negatief niet zwanger. jammer het was te verwachten. ik was op mijn werk deed mijn masker op en niemand had in de gaten dat er wat was. eenmaal thuis liet ik toch een klein traantje.
zaterdag 25 januari werd ik ongesteld en kon ik s'avonds de eerste lucrin prik zetten om 17.30
zaterdag 22 februari de 2de en zaterdag 22 maart de 3de en dan is op zaterdag 19 april de lucrin uitgewerkt en dat zal ook de dag zijn van de eerste echo.
dus ja om een lang verhaal kort te maken :-) op naar icsi xxx
reacties (0)